Deel 2

4 december 2016 - Varangerbotn, Noorwegen

Hallo allemaal, 

Wat leuk dat jullie allemaal mijn blogs lezen! Ik heb heel veel leuke lieve reacties gehad op de eerste, bedankt! 

Er is hier intussen het een en ander veranderd, Marion (de 'vaste' vrijwilligster) is met de volwassen honden naar Finland om daar te trainen en met toeristen te werken. Dat betekent dat ik nu in het huis woon met de eigenaresse. Ik moet dus meer zelf doen en het trainen met de honden is helaas voorbij. 

Gelukkig heb ik nog genoeg te doen, de puppies (van een half jaar oud) zijn er nog en er is een zwangere hond die waarschijnlijk binnen een paar dagen gaat bevallen! De kleine puppies komen dan in mijn woonkamer beneden! (zie hieronder de uitleg over hoe het huis werkt ;)) Ook werk ik nu meer met rendiervlees. Ze slachten zelf rendieren en proberen alle onderdelen hiervan te gebruiken, Ik ben nu erg blij met mijn studie, ik schrik niet van een rendierhart! :)

Nu dan de uitleg over hoe we hier wonen. We wonen nu met z'n tweeën in het huis, de bovenverdieping is van de eigenaresse en de beneden verdieping is ingericht voor de vrijwilligers (nu alleen ik). Met eigen woonkamer, slaapkamers en badkamer. Eten doen we samen. De eigenaresse kookt vaak en dat kan ze goed! Veel gerechten met rendiervlees, jammie. Ook wonen er nog een paar honden binnen; 3 Australian sheperds en Mini, een klein wit hondje met krulletjes die kwam logeren (gaat nu weer naar huis). Buiten hebben we nu nog 8 huskies in totaal.  

Wat nog wel bijzonder is om te vertellen is dat het om half 1 (en elke dag eerder...) al donker wordt! Het is dus 's ochtends vaak veel doen, want het is het lekkerst om met daglicht te werken. De rest van de dag doe ik dan dingen binnen of met een hoofdlamp. Dat het zo snel donker is voelt gek, ik denk iedere keer dat het 8 uur 's avonds is terwijl het pas 2 of 3 uur 's middags is. M'n biologische klok snapt er niks van. 

Vandaag was het voor het eerst ook echt koud, -28 zei de thermometer vanochtend! Lekker veel laagjes aan dus. De huskies vinden dit geen probleem en doen alsof er niets aan de hand is. Bij mij ging het ook aardig goed, naast wat bevroren wimpers en soms koude tenen is het goed te doen. Oh, en wat wel grappig is, mijn huid reageert hetzelfde op de kou als op de zon, dus ik zit iedere avond met een warm, rood, 'verbrand' gezicht. Gelukkig trekt dit snel weer weg, het wordt dan alleen helaas niet bruin. 

Het gaat dus nog steeds goed met me, ik voel me hier al best wel thuis. Al mis ik jullie in Nederland ook wel, zeker nu ik allemaal Sinterklaasberichtjes op facebook voorbij zie komen. Oh, en als jullie het leuk vinden staan er als het goed is ergens anders op de site hier foto's. 

Liefs, 

Mara

Foto’s

3 Reacties

  1. Connie:
    4 december 2016
    als je terugkomt ben je helemaal voorbereid om in een slachthuis te gaan werken:) rendier ontleden en in de vrieskou werken....Heb je lekker recept van rendiervlees?
    Connie
  2. Trea:
    5 december 2016
    WoW, Mara, wat een ervaring! Leuk dat we mogen meegenieten. Ik krijg het al koud als ik je verhaal lees. Enne, rendiervlees is ook niet mijn ding.
  3. Caroline:
    6 december 2016
    Zo... Je wordt lekker gelijk voor de leeuwen ... Uh "rendieren" of toch "honden" gegooid nu je alleen met de eigenaresse bent... Wat een ervaring maar super leuk om te lezen... Maar rendierenvlees... Is dat echt lekker??
    Ik ben nu wel benieuwd naar het verslag van 5-12 !!

    Vermaak je verder en vooral ervan genieten!! Geef de dogies maar een aai over hun bol!
    Groetjes vanuit ook een koud Nl!